Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

сшо́ргаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. Шоргаючы, сцерці. Сшоргаць серу з запалак.

2. Сапсаваць шорганнем паверхню чаго‑н. Сшоргаць паркетную падлогу.

сшыва́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Спец. Машына для брашуроўкі дротам аддрукаваных лістоў кнігі, часопіса і пад.

сшыва́льнік, ‑а, м.

Тое, што і скорасшывальнік.

сшыва́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для сшывання чаго‑н. Сшывальная машына.

сшыва́льшчык, ‑а, м.

Спецыяліст па сшыванню чаго‑н. Сшывальшчык футра.

сшыва́льшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да сшывальшчык.

сшыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сшываць — сшыць.

сшыва́ны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і сшыўны.

сшыва́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да сшываць.

сшыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да сшыць.