Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

птушкаадко́рмачны, ‑ая, ‑ае.

Створаны, прыстасаваны для адкорму птушак. Птушкаадкормачны пункт.

птушкаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Тое, што і птушкагадовец.

птушкагадо́вец, ‑доўца, м.

Спецыяліст па птушкагадоўлі; асоба, якая займаецца птушкагадоўляй.

птушкагадо́ўля, ‑і, ж.

Развядзенне, гадоўля свойскай птушкі як галіна жывёлагадоўлі.

птушкагадо́ўчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да птушкагадоўлі, які займаецца птушкагадоўляй. Птушкагадоўчая ферма. Етушкагадоўчы саўгас.

птушкае́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Вялікі начны драпежны павук паўднёвых краін.

птушкакамбіна́т, ‑а, М ‑наце, м.

Прамысловае прадпрыемства па апрацоўцы і перапрацоўцы прадуктаў птушкагадоўлі.

птушкало́ў, ‑лова, м.

Асоба, якая займаецца лоўляй птушак, пераважна пеўчых.

птушкало́ўства, ‑а, н.

Лоўля птушак, пераважна пеўчых, як промысел.

птушкасаўга́с, ‑а, м.

Дзяржаўная шматгаліновая гаспадарка, галоўным напрамкам якой з’яўляецца птушкагадоўля; птушкаводчы саўгас.