афрыка́нцы, ‑аў;
Карэннае насельніцтва Афрыкі.
афрыка́нцы, ‑аў;
Карэннае насельніцтва Афрыкі.
афрыка́та, ‑ы,
Складаны зычны гук, які ўтвараецца цесным злучэннем зычнага выбухнога з зычным фрыкатыўным таго самага месца ўтварэння, напрыклад: беларускае «ц» з «тс», «ч» з «тш».
[Лац. affricata — прыцёртая.]