Verbum

афармі́цель, ‑я, м.

Работнік па афармленню чаго‑н. Афарміцель выстаўкі. Афарміцель спектакля.

афармі́цельскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да афарміцеля. Афарміцельскае майстэрства.

афармле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. афармляць — аформіць і афармляцца — аформіцца.

2. Знешняя аддзелка, выгляд чаго‑н. Афармленне кнігі. Афармленне спектакля. Архітэктурнае афармленне горада. // Пэўная форма чаго‑н. І мыслі і вобразы, як снег у мяцеліцу, кружацца; іх трудна стрымаць,.. накіраваць іх на пэўную дарогу і даць ім пэўнае афармленне. Колас.

афармля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да аформіцца.

2. Зал. да афармляць.

афармля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да аформіць.

афарты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Мастак-гравёр, спецыяліст па вырабе афортаў.

афары́зм, ‑а, м.

Трапны лаканічны выраз павучальнага характару; сентэнцыя, навучанне, выслоўе. — Каго ты хочаш у дурнях пакінуць? — зняважліва пытае пісар. — Скажы мне, з кім ты знаёмы, і я табе скажу, хто ты, — прыводзіць ён вядомы афарызм. Колас. Бадай і не назавеш такой байкі народнага пісьменніка, з якой людзі не ўзялі б сабе крылатага выразу, дасціпнага выслоўя, афарызма. Казека.

[Грэч. aphorismos.]

афарысты́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць афарыстычнага.

афарысты́чны, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы афарызму, падобны да яго; які мае ў сабе афарызмы. Байка — жывое, цікавае, фабульнае апавяданне, напісанае афарыстычнай мовай.

афга́нец,

гл. афганцы.