Verbum

заімча́цца,

гл. замчацца.

заімча́ць,

гл. замчаць.

заінвентарызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што.

Унесці ў інвентарны спіс, паставіўшы парадкавы нумар. Заінвентарызаваць кнігу.

заі́нелы, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты інеем. Заінелае акно. □ У начной шэрані значыліся то заінелыя голыя бярозы, то дачныя будынкі, то мачты з правадамі высокага напружання. Мележ.

заі́нець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Пакрыцца інеем. Дрэвы заінелі. □ [Каня] ніколі не трэба было падганяць — сам трухае ўсю дарогу, спацее, стане белы ўвесь, заінее. Дамашэвіч.

заінтрыгава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак, каго-што.

Выклікаць вялікую зацікаўленасць; захапіць, зацікавіць. Відаць было, што .. [Янка] хацеў заінтрыгаваць прыяцеля і не адказваў проста на яго пытанне. Колас. Заінтрыгавала Андрэя тое, што яго так хутка выклікае Паддубны — нядаўна ж былі ў яго. Пестрак.

заінтрыго́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да заінтрыгоўваць.

заінтрыго́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заінтрыгаваць.

заірдзе́цца,

гл. зардзецца.

заірдзе́ць,

гл. зардзець.