Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

аўтастра́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Прамая і шырокая шашэйная дарога для масавага і хуткага аўтамабільнага руху.

[Іт. autostrada.]

аўтасчэ́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

Прыстасаванне для аўтаматычнага счаплення вагонаў і лакаматываў.

аўтато́рмаз, ‑а, м.

Тормаз, які аўтаматычна ўступае ў дзеянне пры разрыве поезда.

аўтатра́ктарны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аўтамабіляў і трактараў. Аўтатрактарная вытворчасць.

аўтатра́нспарт, ‑у, М ‑рце, м.

Аўтамабільны транспарт. Гарадскі аўтатранспарт.

аўтатра́нспартнік, ‑а, м.

Работнік аўтамабільнага транспарту.

аўтатра́нспартны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аўтамабільнага транспарту.

аўтатра́са, ‑ы, ж.

Аўтамабільная траса, шлях, шаша. Пакрытая асфальтам аўтатраса. // Аўтамабільная пуцявіна, накат, дзе ходзяць толькі аўтамашыны. Лёдавая аўтатраса.

аўтатуры́зм, ‑у, м.

Турысцкія падарожжы на аўтамабілях.

аўтатуры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто займаецца аўтатурызмам.