Verbum

фронда, ✂, ж.

1. Дваранска-буржуазны рух супраць абсалютызму ў Францыі ў 17 ст.

2. перан. Непрынцыповая апазіцыя, галоўным чынам па матывах асабістага або групавога характару (кніжн.).

фронт, ✂, м.

1. Строй салдат, войск.

   • Выстраіць ва ф.

2. Звернуты да ворага, непрыяцеля край баявога размяшчэння войск, лінія, па якой разгорнуты перадавыя падраздзяленні.

   • Ф. палка.

3. Група дзеючых армій пад кіраўніцтвам аднаго камандуючага.

   • Беларускі ф.

4. Дзеючая армія і раён, які яна займае.

   • Адпраўка на ф. папаўнення.

5. перан. Месца, участак, сфера якой-н. калектыўнай дзейнасці.

   • Ф. забудовы горада.
   • Працоўны ф.
   • Пашырыць ф. сяўбы яравых.

6. перан. Аб’яднанне грамадскіх сіл, якія ажыццяўляюць дасягненне якой-н. мэты, для дзеянняў у якім-н. напрамку.

   • Адзіны ф. прыхільнікаў міру.

◊

• Адзіным фронтам — дружна, згуртавана.

• На два франты — у двух напрамках (дзейнічаць).

• Шырокім фронтам — усім разам.

|| прым. франтавы, ✂.