фронт назоўнік | мужчынскі род
-
Строй салдат, войск.
- Выстраіць ва ф.
-
Звернуты да ворага, непрыяцеля край баявога размяшчэння войск, лінія, па якой разгорнуты перадавыя падраздзяленні.
- Ф. палка.
-
Група дзеючых армій пад кіраўніцтвам аднаго камандуючага.
- Беларускі ф.
-
Дзеючая армія і раён, які яна займае.
- Адпраўка на ф. папаўнення.
-
пераноснае значэнне: Месца, участак, сфера якой-н. калектыўнай дзейнасці.
- Ф. забудовы горада.
- Працоўны ф.
- Пашырыць ф. сяўбы яравых.
-
пераноснае значэнне: Аб’яднанне грамадскіх сіл, якія ажыццяўляюць дасягненне якой-н. мэты, для дзеянняў у якім-н. напрамку.
- Адзіны ф. прыхільнікаў міру.
- Адзіным фронтам — дружна, згуртавана.
- На два франты — у двух напрамках (дзейнічаць).
- Шырокім фронтам — усім разам.
|| прыметнік: франтавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)