Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

фрукт1, , м.

Ядомы плод якога-н. дрэва (звычайна садовага).

|| прым. фруктовы, .

  • Ф. сад.

фрукт2, , м. (разм. пагард.).

Чалавек, ад якога можна чакаць усякіх непрыемнасцей; тып, суб’ект.

фруктоза, , ж.

Пладовы цукар, які маецца ў пладах, мёдзе і пад., выкарыстоўваецца ў харчовай прамысловасці і медыцыне.

|| прым. фруктозны, .