Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

загатоўка, , ж.

  1. гл. загатаваць ​1.

  2. Паўпрадукт у розных галінах вытворчасці, які патрабуе далейшай апрацоўкі.

|| прым. загатовачны, .

загатоўшчык, , м.

  1. Тое, што і нарыхтоўшчык (разм.).

  2. Той; хто робіць загатоўкі (у 2 знач.).

|| ж. загатоўшчыца, .

загваздка, , ж.

  1. Спецыяльны шпень, які ўстаўляецца ў дзірку калёснай восі, каб не спадалі колы, або такое прыстасаванне для замацавання якой-н. дэталі.

  2. перан. Перашкоды, замінка.

    • Дык вось у чым з.

загіб, , м.

  1. Загнутае месца, выгін.

    • З. ліста.
    • З. ракі.
  2. перан. Дапушчэнне шкодных крайнасцей у ажыццяўленні чаго-н.

    • Левы з.

загізаваць, ; зак. (разм.).

Пачаць гізаваць ад укусу аваднёў, сляпнёў і пад.

загладзіць, ; зак.

  1. Выраўнаваць, зрабіць гладкім (што-н. няроўнае, змятае).

    • З. валасы рукой.
    • З. зямлю лапатай.
  2. перан. Змякчыць.

    • З. віну.

|| незак. загладжваць, .

загледзецца, і заглядзецца, ; зак.

Захапіцца, разглядаючы каго-, што-н., любуючыся кім-, чым-н.

|| незак. заглядацца, .

заглухлы, (разм.).

  1. Які прыціх, перастаў гучаць.

    • З. тупат коней.
  2. Закінуты, запусцелы.

    • Заглухлыя кусты сярод бур’яну.

заглушваць, ; незак.

Тое, што і глушыць (у 2 знач.).

  • З. гукі.

заглынуць, ; зак. (спец.).

Пра рыбу: праглынуць.

  • Шчупак заглынуў жыўца.

|| незак. заглытваць, .