загатоўшчык, ✂, м.

  1. Тое, што і нарыхтоўшчык (разм.).

  2. Той; хто робіць загатоўкі (у 2 знач.).

|| ж. загатоўшчыца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)