Verbum

жарабяціна, ✂, ж. (разм.).

Мяса жарабя як прадукт харчавання.

жаравы, ✂.

Які награваецца пры дапамозе жару (у 1 знач.).

• Ж. прас.

жарало, ✂, н.

Глыбокая адтуліна ў чым-н.

• Ж. гарматы.
• Ж. вулкана.

жаргон, ✂, м.

Умоўная мова якой-н. невялікай сацыяльнай групы, насычаная спецыфічнымі словамі і выразамі, якія адрозніваюцца ад агульнанароднай мовы, але не маюць сваёй фанетыкі і граматычнай сістэмы.

• Ж. маракоў.

|| прым. жаргонны, ✂.

жардзіна, ✂, ж.

Доўгі тонкі ствол ссечанага дрэва, ацярэблены ад галінак.

|| памянш. жэрдачка, ✂.

|| прым. жардзяны, ✂.

жардыньерка, ✂, ж.

Падстаўка, скрынка ці кашолка для пакаёвых кветак.

|| прым. жардыньерачны, ✂.

жарліца, ✂, ж.

Рыбалоўная снасць для лоўлі шчупакоў і іншых драпежных рыб.

|| прым. жарлічны, ✂.

жарнасек, ✂, м.

Чалавек, які насякае жорны.

жарнуць, ✂; зак. (разм.).

1. Аднакр. да жарыць (у 2 знач.).

2. Моцна ўдарыць.

   • Ж. бізуном па спіне.

жаробка, ✂, ж.

Маладая кабыла (да трох гадоў).