Verbum

жамчужніца, ✂, ж.

Малюск, у ракавіне якога ўтвараецца жэмчуг.

• Марская ж.

жамчужны, ✂.

1. гл. жэмчуг.

2. Чыста-белы з бляскам, які нагадвае жэмчуг.

   • Жамчужнае ззянне.
   • Жамчужныя зубы.

жамчужына, ✂, ж.

1. Асобнае зерне жэмчугу.

2. перан., чаго або якая. Непаўторны скарб, лепшае ўпрыгожанне (высок.).

   • Нарач — ж. беларускай зямлі.

жанаты, ✂.

Пра мужчыну, а таксама пра мужа і жонку, якія ўступілі ў шлюб.

• Жанатыя людзі.

жанглёр, ✂, м.

Цыркавы акцёр, які займаецца жангліраваннем.

|| ж. жанглёрка, ✂.

|| прым. жанглёрскі, ✂.

жангліраваць, ✂; незак.

1. Спрытна падкідваць і лавіць некалькі прадметаў адначасова.

   • Ж. талеркамі.

2. перан. Спрытна, але адвольна абыходзіцца (з фактамі, словамі і пад.).

   • Ж. цытатамі, лічбамі.

|| наз. жанглёрства, ✂ і жангліраванне, ✂.

жандар, ✂, м.

Чалавек, які служыць у жандармерыі (перан. краіна, урад якой душыць вызваленчы рух у іншых краінах).

|| прым. жандарскі, ✂.

жандармерыя, ✂, ж.

1. У некаторых краінах; асобае паліцэйскае войска для палітычнай аховы і вышуку, для барацьбы з вызваленчым рухам.

2. зб. Жандары.

жаніх, ✂, м.

Мужчына, які мае намер жаніцца.

• У яго сын ужо ж.

|| памянш. жанішок, ✂.

|| прым. жаніхоўскі, ✂.

• Ж. выгляд (шчаслівы).

жаніхацца, ✂; незак. (разм.).

Быць жаніхом, паводзіць сябе як жаніх.