жамчужына, , ж.

  1. Асобнае зерне жэмчугу.

  2. перан., чаго або якая. Непаўторны скарб, лепшае ўпрыгожанне (высок.).

    • Нарач — ж. беларускай зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)