Verbum

дазволіць, ✂; зак.

1. Даць дазвол, згадзіцца на што-н.

   • Д. ад’езд.

2. Даць магчымасць.

   • Гатунковае насенне дазволіць павысіць ураджай.

3. дазволь(це). Ужыв. як форма ветлівага звароту да прысутных.

   • Дазвольце запрасіць вас на выстаўку.

|| незак. дазваляць, ✂.

дазіметр, ✂, м.

Прыбор для вымярэння доз іанізуючых выпрамяненняў.

|| прым. дазіметравы, ✂.

дазіметрыя, ✂, ж.

Галіна прыкладной фізікі, у якой вывучаюцца фізічныя велічыні, што характарызуюць дзеянне іанізуючых выпрамяненняў, а таксама метады і прыборы для вымярэння гэтых велічынь.

|| прым. дазіметрычны, ✂.

дазіраваць, ✂; зак. і незак. (спец.).

Зрабіць (рабіць) дазіроўку.

• Д. лякарства.

|| наз. дазіраванне, ✂ і дазіроўка, ✂.

дазнанне, ✂, н. (спец.).

Папярэдняе расследаванне крымінальнай справы для ўстанаўлення факта злачынства і павінных у ім асоб.

дазнацца, ✂; зак. (разм.).

Выведаць і сабраць звесткі пра каго-, што-н., даведацца пра каго-, што-н.

• Д. пра злачынцаў.

|| незак. дазнавацца, ✂.

дазор, ✂, м.

1. Абход для агляду.

   • Крэйсер накіраваўся ў д.

2. Невялікі атрад, які пасылаецца для аховы і разведкі.

   • Д. знаёміўся з мясцовасцю.

|| прым. дазорны, ✂.

• Дазорнае судна.
• Змяніць дазорнага (наз.).

дазорац, ✂, м.

Службовая асоба, якая выконвае абавязкі па нагляду за чым-н., ахове чаго-н.

• Д. маяка.

|| прым. дазорчы, ✂.

даіцца, ✂; незак.

Даваць малако.

• Карова яшчэ доіцца.

даіць, ✂; незак.

1. Выцэджваць малако з вымя.

   • Д. кароў.

2. перан. Настойліва вымагаць у каго-н. сродкі і інш. (разм.).

|| зак. падаіць, ✂.

|| наз. даенне, ✂ і дойка, ✂.

|| прым. даільны, ✂.

• Даільная ўстаноўка.