Verbum

даклікацца, ✂; зак. (разм.).

Клічучы, вымусіць адгукнуцца.

• Цяжка яго д.

даклыпаць, ✂; зак. (разм.).

Павольна, з цяжкасцю дайсці да якога-н. месца.

• Ледзь даклыпаў да хаты.

дакляраваць, ✂; зак. і незак. (разм.).

Паабяцаць (абяцаць) зрабіць што-н.

• Дакляраваў навастрыць сярпы.

|| незак. дакляроўваць, ✂.

дакончыць, ✂; зак.

1. Давесці да канца, завяршыць пачатае.

   • Д. крыць страху.

2. Дабіць, даканаць, прыкончыць (разм.).

   • Д. параненага звера.

|| незак. дакончваць, ✂.

дакопкі, ✂.

Завяршэнне ўборкі бульбы.

дакор, ✂, м.

Папрок, выказаны каму-н. за што-н.

• Выказаць д. за дрэнную работу.

дакорлівы, ✂.

Такі, што выражае дакор.

• Д. позірк.

|| наз. дакорлівасць, ✂.

дакоскі, ✂, н. (разм.).

Завяршэнне касьбы.

• Касцы справілі д.

дакрануцца, ✂; зак.

1. да каго-чаго. Даткнуцца да каго-, чаго-н.

   • Печ так нагрэлася, што не д.

2. (звычайна з адмоўем), да чаго. Паспытаць, паспрабаваць чаго-н.

   • Вельмі спяшаліся, да пачастунку нават не дакрануліся.

|| незак. дакранацца, ✂.

дакрасаваць, ✂; зак.

Скончыць красаваць (пра збажыну).

• Дакрасавала жыта.

|| незак. дакрасоўваць, ✂.