Verbum

дакучыць, ✂; зак. (разм.).

Надакучыць, абрыднуць.

• Летняя жара дакучыла падарожнікам.

далажыць​¹, ✂; зак.

1. Паведаміць каму-н. аб чым-н.

   • Д. аб ходзе справы.

2. Паведаміць аб прыходзе наведвальніка.

   • Далажыце пра мяне дырэктару.

|| незак. дакладваць, ✂.

далажыць​², ✂; зак.

Палажыць дадаткова; дадаць, дакласці.

• Д. слоік варэннем.
• Д. яшчэ дзесятку.

|| незак. дакладваць, ✂.

далакоп, ✂, м.

Рабочы, які капае магілу на могільніку.

• Далакопы ўзяліся за рыдлёўкі.

даламіт, ✂, м.

Мінерал шаравата-белага колеру, які складаецца з вуглякіслых солей кальцыю і магнію.

|| прым. даламітавы, ✂.

• Даламітавыя залежы.

даледніковы, ✂.

Які папярэднічаў з’яўленню леднікоў.

• Д. перыяд.

далей, прысл.

1. Выш. ст. да прысл. далёка (у 1 знач.).

   • Бачыць вока далёка, а розум яшчэ д. (з нар.).

2. Працягваючы пачатае.

   • Чытаць д.

3. На пэўнай адлегласці.

   • Д., за жытам, пачынаецца бярэзнік.

◊

• І гэтак далей (скарочана і г.д.) — ужыв. ў канцы пералічэння як напамінак аб тым, што пералічэнне можа быць працягнута.

далейшы, ✂.

1. Які з’яўляецца працягам папярэдняга; наступны.

   • Далейшыя перагаворы.

2. далейшае, Будучае.

   • У далейшым будзем рабіць інакш.

далеч, ✂, ж. (разм.).

1. Далёкае месца.

   • Не паеду ў такую д.

2. Невымерная прастора, бачная вачамі.

   • Блакітная д. над галавой.

далечыня, ✂ і далячынь, ✂, ж.

Тое, што і даль.

• Разгледзець далечыню (далячынь) у бінокль.