Verbum

дажджыць, ✂; безас.; незак. (разм.).

Ісці, імжыць (пра дробны дождж).

• З самай раніцы дажджыць.

дажынкі, ✂.

Святкаванне заканчэння жніва.

• Спраўляць д.

|| прым. дажынкавы, ✂.

дажыцца, ✂; зак. (разм.).

1. Дажыць да якога-н. часу.

   • Дажыліся да новай вясны.

2. Жывучы, дайсці да якога-н. незайздроснага стану.

   • Дажыўся да таго, што людзі смяюцца.

дажыццё, ✂, н. (афіц.).

Час, які застаецца жыць да смерці.

• Страхаванне на д.

дажыць, ✂; зак.

1. да чаго. Дасягнуць якога-н. узросту; пражыць да якога-н. тэрміну.

   • Не дажыў ён да светлых дзён перамогі.

2. Прабыць дзе-н. астатак часу, тэрміну.

   • Д. тыдзень у санаторыі.

3. Выдаткаваць на пражыццё.

   • Д. астатнія грошы.

◊

• Дажыць веку (разм.) — пражыць свой век.

|| незак. дажываць, ✂.

дазатар, ✂, м. (спец.).

Прыстасаванне для аўтаматычнага адмервання вадкіх або сыпкіх рэчываў, для раздзялення на дозы.

|| прым. дазатарны, ✂.

дазваніцца, ✂; зак.

Дачакацца адказу на тэлефонны званок.

• Цяжка д. ў канцылярыю.

|| незак. дазвоньвацца, ✂.

дазвання, прысл.

Поўнасцю, зусім, начыста.

• Ворагі зруйнавалі горад д.
• Узяць усе д.

дазвацца, ✂; зак. (разм.).

Дамагчыся, каб хто-н. адгукнуўся.

• Паўгадзіны зваў і не змог д.

дазвол, ✂, м.

Згода на што-н.; права зрабіць што-н., а таксама дакумент на такое права.

• Д. на камандзіроўку.

|| прым. дазвольны, ✂.