дазвол назоўнік | мужчынскі род
Згода на што-н.; права зрабіць што-н., а таксама дакумент на такое права.
- Д. на камандзіроўку.
|| прыметнік: дазвольны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
дазвол назоўнік | мужчынскі род
Згода на што-н.; права зрабіць што-н., а таксама дакумент на такое права.
|| прыметнік: дазвольны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)