дажджыць дзеяслоў | размоўнае | безасабовая форма | незакончанае трыванне

Ісці, імжыць (пра дробны дождж).

  • З самай раніцы дажджыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)