дажыць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
да чаго. Дасягнуць якога-н. узросту; пражыць да якога-н. тэрміну.
- Не дажыў ён да светлых дзён перамогі.
-
Прабыць дзе-н. астатак часу, тэрміну.
- Д. тыдзень у санаторыі.
-
Вьдаткаваць на пражыццё.
- Д. астатнія грошы.
Дажыць веку (размоўнае) — пражыць свой век.
|| незакончанае трыванне: дажываць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)