дазорац, ✂, м.

Службовая асоба, якая выконвае абавязкі па нагляду за чым-н., ахове чаго-н.

  • Д. маяка.

|| прым. дазорчы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)