дазорац назоўнік | мужчынскі род
Службовая асоба, якая выконвае абавязкі па нагляду за чым-н., ахове чаго-н.
- Д. маяка.
|| прыметнік: дазорчы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
дазорац назоўнік | мужчынскі род
Службовая асоба, якая выконвае абавязкі па нагляду за чым-н., ахове чаго-н.
|| прыметнік: дазорчы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)