Verbum

анлайнавы слоўнік

гульня, ✂, ж.

гл. гуляць.
Той ці іншы від,спосаб, якім гуляюць (у 3 знач.).
- Г. ў шахматы.
- Спартыўныя гульні.
Камплект неабходных прадметаў для гульні.
- Дзіцячая настольная г.
Наўмысныя тайныя дзеянні для дасягнення якой-н. мэты.
- Небяспечная г.
- Двайная г.

◊

Алімпійскія гульні — міжнародныя спаборніцтвы па ўсіх асноўных відах спорту, якія праводзяцца раз у чатыры гады.
Гульня слоў — дасціпны, каламбурны выраз.

|| прым. гульнявы, ✂.

гультай, ✂, м.

Лянівы чалавек, лодар.

|| ж. гультайка, ✂.

|| прым. гультайскі, ✂.

гультаяваць, ✂; незак.

Ухіляцца ад работы, лодарнічаць.

гуляка, ✂, м.; ✂, ж., ✂ (разм.).

Той, хто нічога не робіць і разгульна жыве.

гулянка, ✂, ж. (разм.).

Вечарынка з пачастункам або вясёлае правядзенне часу ў кампаніі.

гулянне, ✂, н.

гуляны, ✂.

Які ўжываўся ў гульні.

гуляць, ✂; незак.

Забаўляцца цацкамі, пацяшацца (пра дзяцей).
- Г. з катом.
- Г. у жмуркі.
- Дзеці гуляюць у кубікі.
- Зробіш урокі — можаш г.
Хадзіць адпачываючы, прагульвацца.
- Г. у парку.
у што. Праводзіць час за якім-н. спартыўным заняткам.
- Г. у футбол.
перан. Перамяшчацца ў розных кірунках, распаўсюджвацца.
- Па хаце гуляе вецер.
- За акном гуляе завіруха.
- Па твары гуляла усмешка.
Мець выхадны дзень, не працаваць.
- Г. цэлы дзень.
Быць свабодным, незанятым (пра зямлю, рэчы і пад.).
- Агарод гуляе.
Весяліцца (з танцамі, песнямі, музыкай).
- Г. да ночы.
- Г. вяселле.
Быць у блізкіх інтымных адносінах, любіцца (разм.).

◊

|| зак. пагуляць, ✂ і згуляць, ✂.

|| аднакр. гульнуць, ✂.

|| наз. гульня, ✂ і гулянне, ✂.

гуляш, ✂, м.

Страва з кусочкаў мяса ў соусе.

|| прым. гуляшны, ✂.

гума, ✂, ж.

Эластычны матэрыял, які атрымліваецца шляхам вулканізацыі каўчуку; рызіна.

|| прым. гумавы, ✂.