гульня назоўнік | жаночы род

  1. гл. гуляць.

  2. Той ці іншы від,спосаб, якім гуляюць (у 3 знач.).

    • Г. ў шахматы.
    • Спартыўныя гульні.
  3. Камплект неабходных прадметаў для гульні.

    • Дзіцячая настольная г.
  4. Наўмысныя тайныя дзеянні для дасягнення якой-н. мэты.

    • Небяспечная г.
    • Двайная г.

Алімпійскія гульні — міжнародныя спаборніцтвы па ўсіх асноўных відах спорту, якія праводзяцца раз у чатыры гады.

Гульня слоў — дасціпны, каламбурны выраз.

|| прыметнік: гульнявы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)