гульня,
-
гл. гуляць. -
Той ці іншы від,спосаб, якім гуляюць (у 3
знач. ).- Г. ў шахматы.
- Спартыўныя гульні.
-
Камплект неабходных прадметаў для гульні.
- Дзіцячая настольная г.
-
Наўмысныя тайныя дзеянні для дасягнення якой
-н. мэты.- Небяспечная г.
- Двайная г.
Алімпійскія гульні — міжнародныя спаборніцтвы па ўсіх асноўных відах спорту, якія праводзяцца раз у чатыры гады.
Гульня слоў — дасціпны, каламбурны выраз.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)