гуляць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Забаўляцца цацкамі, пацяшацца (пра дзяцей).

    • Г. з катом.
    • Г. у жмуркі.
    • Дзеці гуляюць у кубікі.
    • Зробіш урокі — можаш г.
  2. Хадзіць адпачываючы, прагульвацца.

    • Г. у парку.
  3. у што. Праводзіць час за якім-н. спартыўным заняткам.

    • Г. у футбол.
  4. пераноснае значэнне: Перамяшчацца ў розных кірунках, распаўсюджвацца.

    • Па хаце гуляе вецер.
    • За акном гуляе завіруха.
    • Па твары гуляла усмешка.
  5. Мець выхадны дзень, не працаваць.

    • Г. цэлы дзень.
  6. Быць свабодным, незанятым (пра зямлю, зэчы і пад.).

    • Агарод гуляе.
  7. Весяліцца (з танцамі, песнямі, музыкай).

    • Г. да ночы.
    • Г. вяселле.
  8. Быць у блізкіх інтымных адносінах, любіцца (размоўнае).

Фразеалагізмы:

  • Гуляць з агнём — брацца за рызыкоўную справу, не думаючы аб выніках.
  • Гуляць у маўчанку (размоўнае неадабральнае) — ухіляцца ад размовы.

|| закончанае трыванне: пагуляць і згуляць.

|| аднакратны дзеяслоў: гульнуць.

|| назоўнік: гульня і гулянне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)