Verbum

гуляць, ✂; незак.

1. Забаўляцца цацкамі, пацяшацца (пра дзяцей).

   • Г. з катом.
   • Г. у жмуркі.
   • Дзеці гуляюць у кубікі.
   • Зробіш урокі — можаш г.

2. Хадзіць адпачываючы, прагульвацца.

   • Г. у парку.

3. у што. Праводзіць час за якім-н. спартыўным заняткам.

   • Г. у футбол.

4. перан. Перамяшчацца ў розных кірунках, распаўсюджвацца.

   • Па хаце гуляе вецер.
   • За акном гуляе завіруха.
   • Па твары гуляла усмешка.

5. Мець выхадны дзень, не працаваць.

   • Г. цэлы дзень.

6. Быць свабодным, незанятым (пра зямлю, рэчы і пад.).

   • Агарод гуляе.

7. Весяліцца (з танцамі, песнямі, музыкай).

   • Г. да ночы.
   • Г. вяселле.

8. Быць у блізкіх інтымных адносінах, любіцца (разм.).

◊

• Гуляць з агнём — брацца за рызыкоўную справу, не думаючы аб выніках.

• Гуляць у маўчанку (разм. неадабр.) — ухіляцца ад размовы.

|| зак. пагуляць, ✂ і згуляць, ✂.

|| аднакр. гульнуць, ✂.

|| наз. гульня, ✂ і гулянне, ✂.