Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

кантрастны, .

  1. гл. кантраст.

  2. Які складае кантраст, зусім супрацьлеглы.

    • Кантрастныя з’явы.
    • Кантрастныя колеры.

|| наз. кантрастнасць, .

кантрацэптывы, (спец.).

Процізачаткавыя сродкі.

|| прым. кантрацэптыўны, .

  • Кантрацэптыўныя сродкі.

кантроль, , м.

  1. Праверка, а таксама назіранне з мэтай праверкі.

    • К. за якасцю прадукцыі.
    • Грамадскі к.
    • Дзяржаўны к. (сістэма дзяржаўных органаў праверкі).
  2. зб. Асобы, якія займаюцца кантролем, кантралёры.

    • На маршруце працуе к.

|| прым. кантрольны, .

  • К. пост.
  • Кантрольная работа.

кантрыбуцыя, , ж. (спец.).

Плацяжы, якія накладаюцца дзяржавай-пераможцай на пераможаную дзяржаву.

|| прым. кантрыбуцыйны, .

кантузіць, ; зак.

Нанесці кантузію каму-, чаму-н.

  • К. у галаву.

кантузія, , ж.

Удар або траўма арганізма без пашкоджання знешняга покрыва цела.

  • Цяжкая к. ігры выбуху бомбы.

кантынгент, , м.

  1. Устаноўленая для пэўных мэт найбольшая колькасць, норма чаго-н. (спец.).

    • Экспартны к. тавараў.
  2. Сукупнасць людзей, якія складаюць аднародную ў якіх-н. адносінах групу, катэгорыю (кніжн.).

    • К. навучэнцаў.

кантынент, , м.

Тое, што і мацярык.

|| прым. кантынентальны, .

  • К. клімат.

кантычка, , ж. (уст.).

Зборнік каталіцкіх царкоўных песень і кантаў ​2.

кантэйнер, , м.

Спецыяльная скрыня (для перавозкі грузаў без упакоўкі, для навуковай апаратуры на касмічных ракетах і пад.).

|| прым. кантэйнерны, .