Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

галаслоўны, .

Не пацверджаны фактамі, доказамі.

  • Галаслоўныя сцвярджэнні.

|| наз. галаслоўнасць, .

галаўня1, , ж. (разм.).

Вялікая галавешка.

галаўня2, , ж.

Хвароба хлебных злакаў.

|| прым. галаўнёвы, .

галгофа, , ж. (кніжн.).

Месца пакут, нягод (паводле назвы ўзгорка паблізу Іерусаліма, дзе, згодна з хрысціянскім веравучэннем, быў распяты Ісус Хрыстос).

  • Узысці на Галгофу (прыняць пакуты).

галера, , ж.

Старадаўняе драўлянае мнагавёсельнае судна, на якім у Заходняй Еўропе веслярамі былі катаржнікі.

|| прым. галерны, .

галерэя, , ж.

  1. Вузкае крытае памяшканне, якое злучае часткі будынка, а таксама балкон уздоўж усяго будынка.

    • Будынкі злучаны прыгожай галерэяй.
  2. Верхні ярус у тэатры, цырку і пад.

    • Г. запоўнена гледачамі.
  3. Доўгі падземны ход у ваенных збудаваннях, пры горных работах.

  4. перан., чаго. Пералік, шэраг, сістэма чаго-н.

    • Г. станоўчых вобразаў у рамане.

  • Карцінная галерэя — музей, памяшканне для выстаўкі карцін.

|| прым. галерэйны, .

галета, , ж.

Плоскі сушаны праснак, а таксама пячэнне з прэснага цеста.

|| памянш. галетка, .

галец, , м.

  1. Невялікая рачная рыбка сямейства карпавых.

  2. Марская рыба сямейства ласасёвых.

галець, ; незак.

  1. Выглядаць пустым, голым.

    • Галела поле пад восень.
  2. Знаходзіцца ў бедным стане, жыць бедна.

галеча, , ж.

Адсутнасць сродкаў для жыцця; беднасць.