Verbum

галандцы, ✂, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Галандыі (Нідэрландаў).

|| ж. галандка, ✂.

|| прым. галандскі, ✂.

галанка, ✂, ж. (разм.).

1. Жывёла (самка) галандскай пароды (карова, курыца).

2. Пакаёвая печ, звычайна кафельная.

галаногі, ✂.

1. Босы, з голымі нагамі (разм.).

2. Пра жывёл: з нагамі, не пакрытымі поўсцю, пер’ем.

   • Г. страус.

галантарэя, ✂, ж., зб.

Агульная гандлёвая назва дробных прыналежнасцей туалету (гальштукі, істужкі, пальчаткі, ніткі, гузікі і пад.).

|| прым. галантарэйны, ✂.

• Г. аддзел.

галантны, ✂.

Ветлівы, далікатны, ласкавы.

• Г. малады чалавек.

|| наз. галантнасць, ✂.

галаруч, прысл. (разм.).

Без рукавіц, з голымі рукамі.

галас, ✂, м. (разм.).

Бязладны шматгалосы крык, бязладная размова.

галасаваць, ✂; незак.

1. за каго-што. Падаваць голас (у 5 знач.).

   • Г. за дэлегата.

2. Ставіць на галасаванне; выбіраць, рашаць шляхам галасавання.

   • Г. праект пастановы сходу.

3. Спыняць машыну ўзняццем рукі (разм.).

   • Г. на шашы.

|| зак. прагаласаваць, ✂.

|| наз. галасаванне, ✂.

• Тайнае г.

галасісты, ✂.

Які валодае моцным і гучным голасам.

• Галасістыя хлопцы.
• Г. баян (звонкі, гучны).

|| наз. галасістасць, ✂.

галасіць, ✂; незак.

1. Голасна і нараспеў плакаць, прыгаворваючы (напр. у час пахавальнага абраду).

   • Г. па нябожчыку.

2. Ствараць гукі, падобныя на галашэнне.

   • Галасіла завіруха.

|| наз. галашэнне, ✂.