Verbum

галечнік, ✂, м.

Горная парода з рачной або марской галькі.

галёкаць, ✂; незак. (разм.).

Моцна крычаць, пераклікаючыся ў лесе.

|| наз. галёканне, ✂.

галёнка, ✂, ж.

Частка нагі ад калена да ступні.

|| прым. галёначны, ✂.

галёнкаступнёвы, ✂:

• галёнкаступнёвы сустаў — які злучае косці галёнкі і ступні.

галёрка, ✂, ж. (разм.).

Тое, што і галерэя (у 2 знач.).

• Білеты на галёрку.

|| прым. галёрачны, ✂.

галёш, ✂, м.

Нізкі гумавы абутак, які адзяваецца паверх другога абутку для засцярогі ад сырасці.

|| прым. галёшны, ✂.

галіна​¹, ✂, ж.

1. Тонкі адростак на ствале дрэва.

   • Бярозавая г.

2. Лінія роднасці ў радаслоўнай.

   • Бакавая г. роду.

|| памянш. галінка, ✂.

|| прым. галінкавы, ✂.

|| прым. галінавы, ✂.

галіна​², ✂, ж.

1. Асобная вобласць навукі, дзейнасці, творчасці.

   • Важнейшыя галіны народнай гаспадаркі.

2. Тое, што і галіна (у 1 знач.).

|| прым. галіновы, ✂.

галінасты, ✂.

З вялікімі галінамі, разгалісты.

• Г. дуб.

|| наз. галінастасць, ✂.

галіністы, ✂.

З вялікай колькасцю галін, адросткаў.

• Г. саджанец.

|| наз. галіністасць, ✂.