Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

кансоль, , ж. (спец.).

Выступ у сцяне для падтрымкі некаторых частак будынка (карніза, балкона і інш.) або для ўстаноўкі на ім скульптур.

|| прым. кансольны, .

канспект, , м.

Кароткі запіс зместу чаго-н.

  • К. лекцыі.

|| прым. канспектны, .

канспектаваць, ; незак.

Складаць канспект чаго-н.

  • К. лекцыю.

|| зак. заканспектаваць, і праканспектаваць, .

|| наз. канспектаванне, .

канспектыўны, .

Які мае характар канспекта; кароткі.

  • К. пераказ лекцыі.
  • Расказаць канспектыўна (прысл.) пра экскурсію.

|| наз. канспектыўнасць, .

канспіраваць, ; незак.

Прымяняць метады канспірацыі, захоўваць канспірацыю.

  • К. падпольную работу.

|| зак. заканспіраваць, .

канспіратар, , м.

Той, хто карыстаецца канспірацыяй.

|| прым. канспіратарскі, .

канспіратыўны, .

Звязаны з канспірацыяй, тайны, падпольны.

  • К. сход.
  • Канспіратыўная кватэра.

|| наз. канспіратыўнасць, .

канспірацыя, , ж.

Метады, якія прымяняюцца падпольнай арганізацыяй для захоўвання ў тайне яе дзейнасці; захоўванне тайны.

  • Строгая к.

|| прым. канспірацыйны, .

канстанта, , ж. (спец.).

Пастаянная велічыня.

|| прым. канстантны, .

канстатаваць, ; зак. і незак. (кніжн.).

Устанавіць (устанаўліваць) наяўнасць, несумненнасць чаго-н.

  • К. факт.

|| наз. канстатацыя, і канстатаванне, .