Verbum

наехаць, ✂; зак.

1. Наткнуцца на каго-, што-н. у час язды.

   • Н. на пешахода.

2. Прыехаць у вялікай колькасці.

   • Наехала гасцей поўна хата.

3. перан., на што. Ссунуцца са свайго месца, засланіўшы сабой што-н. (разм.).

   • Шапка наехала на вочы.

|| незак. наязджаць, ✂.

|| наз. наезд, ✂.

наёмнік, ✂, м.

1. Ваеннаслужачы наёмнага войска.

   • Карныя атрады наёмнікаў.

2. Тое, што і найміт.

3. перан. Той, хто прадаўся і з карысных меркаванняў абараняе чужыя інтарэсы (пагард.).

|| ж. наёмніца, ✂.

|| прым. наёмніцкі, ✂.

наёмны, ✂.

1. Які працуе па найму або які выконваецца наёмнай сілай.

   • Н. рабочы.
   • Наёмная праца.

2. Які здаецца ў наём за пэўную плату.

   • Наёмная кватэра.

3. перан. Падкуплены, прадажны.

   • Н. забойца.

нажабраваць, ✂; зак.

Просячы, жабруючы, назбіраць.

• Н. рознага дабра.

нажахацца, ✂; зак. (разм.).

Перажыць страх, страшныя часы.

• За вайну нажахаўся беларускі народ.

нажахаць, ✂; зак. (разм.).

Нагнаць страху, напужаць.

• Н. мяцежнікаў.

нажаць, ✂; зак.

Зжаць у якой-н. колькасці.

• Н. капу жыта.

наждак, ✂, м.

Дробназярністая горная парода, якая ўжываецца для шліфоўкі або чысткі металічных вырабаў.

|| прым. наждачны, ✂.

• Наждачная папера (пакрытая слоем наждачнага парашку).

нажніцы, ✂.

1. Інструмент для рэзання, які складаецца з двух накрыж змацаваных нажоў з ручкамі ў выглядзе кольцаў.

   • Хірургічныя н.

2. перан. Разыходжанне, неадпаведнасць чаго-н. чаму-н.

   • Н. ў аплаце працы.

|| прым. нажнічны, ✂.

нажны, ✂.

1. гл. нага.

2. Які прыводзіцца ў дзеянне нагамі.

   • Н. тормаз.