наёмнік назоўнік | мужчынскі род

  1. Ваеннаслужачы наёмнага войска.

    • Карныя атрады наёмнікаў.
  2. Тое, што і найміт.

  3. пераноснае значэнне: Той, хто прадаўся і з карысных меркаванняў абараняе чужыя інтарэсы (пагардлівае).

|| жаночы род: наёмніца.

|| прыметнік: наёмніцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)