Verbum

камзол, ✂, м.

Даўнейшая мужчынская верхняя вопратка, звычайна без рукавоў.

|| прым. камзольны, ✂.

камізм, ✂, м.

Камічнае, смешнае ў чым-н., гумар.

• К. сітуацыі.

камізэлька, ✂, ж.

Кароткая мужчынская і жаночая адзежына без рукавоў і каўняра.

|| прым. камізэлечны, ✂.

камілаўка, ✂, ж.

Высокі, цыліндрычны галаўны ўбор — ганаровая ўзнагарода праваслаўным святарам.

камін, ✂, м.

1. Пакаёвая печ з шырокай адкрытай топкай.

2. Электрычны прыбор для абагрэву пакоя.

|| прым. камінны, ✂.

камінак, ✂, м.

Выемка ў печы, дзе раскладалі агонь для асвятлення хаты.

• На камінку гарэў смольны корч.

камінар, ✂, м.

Чысцільшчык комінаў.

|| прым. камінарскі, ✂.

камісаваць, ✂; зак. і незак. (разм.).

У выніку агляду спецыяльнай камісіяй даць (даваць) заключэнне аб працаздольнасці, прыгоднасці да нясення ваеннай службы.

• К. раненага.

|| наз. камісаванне, ✂.

камісар, ✂, м.

1. Кіруючая асоба з грамадска-палітычнымі або адміністрацыйнымі функцыямі.

   • Ваенны к. (у перыяд 1918—1942 гг. — палітычны кіраўнік воінскай часці.).

2. Асоба, якая ўзначальвае ваенны камісарыят.

3. У ваенізаваных арганізацыях, будаўнічых атрадах: асоба, якая адказвае за арганізацыйна-выхаваўчую работу.

|| прым. камісарскі, ✂.

камісарыят, ✂, м.

Установа, на чале якой стаіць камісар.

• Народны к.

|| прым. камісарыяцкі, ✂.