Verbum

шпакоўня, ✂ і шпакоўніца, ✂, ж.

Жыллё для шпакоў у выглядзе невялікай будачкі, прымацаванай на доўгай жэрдцы ці на дрэве каля дома.

|| прым. шпакоўніцкі, ✂.

шпалера, ✂, ж.

1. мн. Матэрыял у выглядзе шырокіх палос узорыстай паперы для абклейкі сцен у жылых памяшканнях.

2. Шарэнга войск па баках руху каго-н.

3. Рад дрэў, хмызняку па баках дарогі (спец.).

|| прым. шпалерны, ✂.

шпалы, ✂, ж.

1. Масіўныя папярочныя драўляныя або жалезабетонныя брусы, на якія ўкладваюць рэйкі.

2. адз. Неафіцыйная назва знака адрознення (у выглядзе прамавугольніка) на пятліцах у старшага каманднага саставу Савецкай Арміі да 1943 г. (разм.).

   • З трыма шпаламі на пятліцах.

|| прым. шпальны, ✂.

шпана, ✂, ж., зб. (разм. пагард.).

Злачынцы, жулікі, бадзягі.

шпангоўт, ✂, м. (спец.).

Папярочны крывы брус у корпусе карабля ці самалёта, які забяспечвае трываласць бартоў і днішча.

шпаргалка, ✂, ж. (разм.).

1. Лісток паперы з запісамі, якім тайна карыстаецца нядобрасумленны навучэнец у час праверкі яго ведаў.

2. Паперка з тэкстам, загадзя падрыхтаваная для выступаючага.

   • Гаварыць па шпаргалцы.

|| прым. шпаргалачны, ✂.

шпаркі, ✂.

Тое, што і хуткі (у 1 і 2 знач.).

• Шпаркая язда.
• Ш. погляд.

|| наз. шпаркасць, ✂.

шпарыць, ✂; незак. (разм.).

Рабіць што-н. з асобай сілай, энергіяй, імпэтам і пад.

• Ш. па шашы на матацыкле.
• Ш. на гармоніку.

шпаты, ✂, м.

Назва групы мінералаў, якія валодаюць здольнасцю пры ўдары расколвацца на кавалкі геаметрычна правільнай формы.

• Вапнавы шпат.
• Палявы шпат.

шпацыр, ✂, м.

Прагулка па свежым паветры.

• Выйсці на ш.