Verbum

шоу, нескл., н.

1. Пышнае эстраднае відовішча.

   • Канцэрт-ш.
   • Ілюзійнае ш. (у цырку).

2. перан. Што-н. паказное, разлічанае на шумны знешні эфект.

   • Палітычнае ш.

шоўк, ✂, м.

1. Ніткі, якія вырабляюцца з выдзяленняў вусеня шаўкапрада.

2. Тканіна з такіх нітак, а таксама са штучнага, сінтэтычнага валакна.

3. Адзенне з такой тканіны.

   • Хадзіць у шаўках.
   • У даўгу, як у шаўку (жарт. прымаўка: усім павінен).

4. перан. Пра што-н. мяккае, шаўкавістае.

   • Ш. валасоў.

|| прым. шаўковы, ✂.

шоўкаматанне, ✂, н. (спец.).

Размотка шаўковых коканаў з мэтай атрымання шоўку-сырцу.

|| прым. шоўкаматальны, ✂.

шоўкапрадзенне, ✂, н.

Працэс вырабу шаўковай пражы з коканаў, якія не паддаюцца размотванню.

|| прым. шоўкапрадзільны, ✂.

шпага, ✂, ж.

Халодная колючая зброя з прамым доўгім клінком.

• Скрыжаваць шпагі (пачаць паядынак, бой; таксама перан.; кніжн.).

|| прым. шпажны, ✂.

шпагат, ✂, м.

1. Моцная тонкая вяроўка.

2. У гімнастыцы: фігура, пры якой ногі спартсмена, што сядзіць, шырока рассунуты і выцягнуты ў адну прамую лінію.

|| прым. шпагатны, ✂.

шпажыст, ✂, м.

Спартсмен — фехтавальшчык на шпагах.

|| ж. шпажыстка, ✂.

шпак, ✂, м.

Невялікая пералётная птушка атрада вераб’іных з цёмным апярэннем.

|| памянш. шпачок, ✂.

|| прым. шпаковы, ✂ і шпачыны, ✂.

шпаклёўка, ✂, ж. (спец.).

1. гл. шпакляваць.

2. Замазка, якой шпаклююць.

шпакляваць, ✂; незак. (спец.).

Замазваць, запаўняць трэшчыны, шчыліны спецыяльным саставам перад паліроўкай, фарбаваннем.

• Ш. сцены.
• Ш. падлогу.

|| зак. зашпакляваць, ✂.

|| наз. шпакляванне, ✂ і шпаклёўка, ✂.

|| прым. шпаклёвачны, ✂.

• Шпаклёвачныя работы.