шпаргалка назоўнік | жаночы род | размоўнае

  1. Лісток паперы з запісамі, якім тайна карыстаецца нядобрасумленны навучэнец у час праверкі яго ведаў.

  2. Паперка з тэкстам, загадзя падрыхтаваная для выступаючага.

    • Гаварыць па шпаргалцы.

|| прыметнік: шпаргалачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)