Verbum

шаўкавод, ✂, м.

Спецыяліст па шаўкаводству.

шаўкаводства, ✂, н.

Развядзенне шаўкапрада як галіна сельскай гаспадаркі.

|| прым. шаўкаводны, ✂ і шаўкаводчы, ✂.

шаўкапрад, ✂, м.

Матыль, вусень якога ўе коканы, што ідуць на выраб шоўку.

• Тутавы ш.

шаўкаткацкі, ✂.

Які мае адносіны да ткання шоўку.

• Шаўкаткацкая вытворчасць.

шаўковы, ✂.

1. гл. шоўк.

2. перан. Лагодны, паслухмяны, добры (разм.).

   • Начальнік зрабіўся шаўковым.

шаўкоўніца, ✂, ж.

Тое, што і тутавае дрэва.

|| прым. шаўкоўнічны, ✂.

шаўро, нескл., н.

Гатунак мяккай хромавай казінай скуры для абутку.

|| прым. шаўровы, ✂.

шаўрон, ✂, м. (спец.).

Нашыўка з галуну ў выглядзе вугла на рукаве форменнага адзення.

• Яфрэйтарскі ш.
• Залатыя шаўроны.

|| прым. шаўронны, ✂.

шаўчыха, ✂, ж. (разм.).

Жонка шаўца.

шафа, ✂, ж.

1. Прадмет мэблі ў выглядзе стаячай скрынкі з дзверцамі для захоўвання чаго-н.

   • Кніжная ш.
   • Убудаваная ш. (уробленая ў сцяну).
   • Незгаральная ш. (металічная скрынка для захоўвання каштоўнасцей).

2. Спецыяльнае прыстасаванне ў выглядзе скрынкі са створкай або дзверцамі для сушкі, выпечкі (у плітах) і пад.

   • Сушыльная ш.
   • Выцяжная ш.

|| памянш. шафка, ✂.

|| прым. шафавы, ✂.