Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

шатраваць, ; незак.

Ачышчаць (зерне) ад абалонак перад тым, як малоць або пускаць на крупы.

  • Ш. збожжа.

|| зак. сшатраваць, .

|| наз. шатраванне, і шатроўка, .

|| прым. шатравальны, .

  • Шатравальная машына.

шатровы, .

  1. гл. шацёр.

  2. Які мае форму шатра (у 2 знач.).

    • Ш. купал.
    • Шатровая званіца.

шатун1, , м. (спец.).

Рухомая дэталь, якая злучае поршань з валам рухавіка.

|| прым. шатунны, .

шатун2, , м. (разм.).

Мядзведзь, які блукае зімой па лесе, а не спіць у берлагу.

  • Мядзведзь-ш.

шаты, .

  1. Пышнае дарагое адзенне.

    • Апрануцца ў ш.
  2. перан. Покрыва, тое, што пакрывае, укрывае каго-, што-н.

    • Снегавыя ш.
    • Пад шатамі дрэў.

шатэн, , м.

Чалавек з цёмна-русымі, каштанавымі валасамі.

|| ж. шатэнка, .

шаўкавіна, , ж. (спец.).

Шаўковае валакно, нітка.

|| прым. шаўкавінны, .

шаўкавінка, , ж.

Нітка, валасок шоўку.

шаўкавісты, .

Падобны на шоўк, гладкі, мяккі.

  • Шаўкавістая папера.
  • Шаўкавістыя валасы.

|| наз. шаўкавістасць, .

шаўкавічны, .

Які мае адносіны да здабывання шоўку ад тутавага шаўкапрада.

  • Ш. чарвяк (вусень шаўкапрада).