шафа, , ж.

  1. Прадмет мэблі ў выглядзе стаячай скрынкі з дзверцамі для захоўвання чаго-н.

    • Кніжная ш.
    • Убудаваная ш. (уробленая ў сцяну).
    • Незгаральная ш. (металічная скрынка для захоўвання каштоўнасцей).
  2. Спецыяльнае прыстасаванне ў выглядзе скрынкі са створкай або дзверцамі для сушкі, выпечкі (у плітах) і пад.

    • Сушыльная ш.
    • Выцяжная ш.

|| памянш. шафка, .

|| прым. шафавы, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)