Verbum

анлайнавы слоўнік

шантажыст, ✂, м.

Той, хто займаецца шантажом.

|| ж. шантажыстка, ✂.

|| прым. шантажысцкі, ✂.

шантрапа, ✂, ж., зб. (разм. лаянк.).

Пусты, нікчэмны чалавек.

шанцаваць, ✂; безас.; незак.

Пра ўдачу ў чым-н.

|| зак. пашанцаваць, ✂.

|| наз. шанцаванне, ✂.

шапавал, ✂, м. (уст.).

Майстар, які вырабляе валеннем шэрсці капелюшы і інш. рэчы.

шапавальны, ✂.

Звязаны з апрацоўкай шэрсці шляхам узбівання, разрыхлення яе.

шапавальня, ✂, ж.

Майстэрня або памяшканне, дзе апрацоўваюць шэрсць для прадзення, валення.

шапацець, ✂; незак.

Абзывацца шолахам, шумець чым-н. сухім або ўтвараць шолах, шум.

|| наз. шапаценне, ✂.

шапачка, ✂, ж.

|| прым. шапачкавы, ✂.

шапачнік, ✂, м.

Майстар, які шые шапкі.

|| ж. шапачніца, ✂.

шапка, ✂, ж.

Галаўны ўбор, звычайна цёплы, мяккі.
- Зімовая ш.
- У шапцы або без шапкі (таксама наогул з пакрытай ці не пакрытай галавой).
- Валасы шапкай (пра пышныя валасы).
- На злодзеі і ш. гарыць (прыказка пра вінаватага ў чым-н. чалавека, які сам сябе выдае чым-н.).
- Па Сеньку і ш. (прымаўка пра таго, хто не заслугоўвае лепшага).
- Шапкамі закідаем (ужыв., калі выхваляюцца чым-н., у знач.: лёгка адолеем, пераможам).
перан. Тое, што мае форму купала.
- Шапкі хвой.
- Снегавыя шапкі дрэў.
Тое, што і шапачка (у 2 знач.).
- Ш. баравіка.
Загаловак буйным шрыфтам, агульны для некалькі артыкулаў у газеце, а таксама назва ўстановы-выдаўца, серыі і пад., якая змяшчаецца на тытульным лісце кнігі над загалоўкам (спец.).
- Бюлетэнь выдаецца пад шапкай міністэрства.
Верхні брус над дзвярамі, акном для мацавання іх (спец.).

◊

Па шапцы даць каму (разм.) — выгнаць, зняць з работы.
На разбор шапак (прыйсці, паспець, з’явіцца і пад.) (разм.) — к канцу, калі ўсе разыходзяцца, усё скончылася.
Шапка валіцца (разм.) — пра што-н. надта высокае.
Шапка расце на галаве (разм.) — пра вялікі страх.

|| памянш. шапачка, ✂.

|| зневажальная форма: шапчына, ✂.

|| прым. шапачны, ✂ і шапкавы, ✂.