шапачка, ✂, ж.

  1. гл. шапка.

  2. Верхняя расшыраная частка чаго-н., што мае стрыжань, ножку і пад.

    • Ш. грыба.

|| прым. шапачкавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)