шапацець, ✂; незак.

Абзывацца шолахам, шумець чым-н. сухім або ўтвараць шолах, шум.

  • Шапаціць чарот на беразе возера.
  • Ніва шапаціць спелымі каласамі.

|| наз. шапаценне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)