Verbum

разбыцца, ✂; зак. (разм.).

Распаўнець, раздацца.

• Патаўсцеў, разбыўся начальнік.

|| незак. разбывацца, ✂.

разбэрсаць, ✂; зак. (разм.).

1. Разблытаць, раскідаць.

   • Р. ніткі.
   • Р. валасы.

2. Тое, што і разбарсаць.

   • Р. аборы.

|| незак. разбэрсваць, ✂.

разбэсціцца, ✂; зак.

1. Маральна распусціцца, прывучыцца да дрэнных звычак.

2. Стаць непаслухмяным, разбалавацца, раздурэць.

   • Дзеці зусім разбэсціліся.

|| незак. разбэшчвацца, ✂.

|| наз. разбэшчванне, ✂.

разбэсціць, ✂; зак.

1. Маральна распусціць, прывучыць да дрэнных звычак.

2. Разбалаваць, раздурыць.

   • Р. дзіця.

|| незак. разбэшчваць, ✂.

|| наз. разбэшчванне, ✂.

разбэшчаны, ✂.

1. З дрэннымі, амаральнымі звычкамі.

2. Разбалаваны, непаслухмяны.

   • Разбэшчаныя дзеці.

|| наз. разбэшчанасць, ✂.

разбэшчвальнік, ✂, м. (кніжн.).

Той, хто разбэшчвае.

|| ж. разбэшчвальніца, ✂.

развадзяшчы, ✂, м.

Ваеннаслужачы, які расстаўляе вартавых на пасты.

• Назначыць развадзяшчага.

развадны, ✂.

1. Які служыць для разводкі.

   • Р. ключ (для пілы).

2. Такі, які можна развесці 1 (у 4 знач.).

   • Р. мост.

разважанне, ✂, н.

1. Вывад, рад думак, выкладзеных у лагічна паслядоўнай форме.

2. звычайна мн. Выказванні, абмеркаванні, размовы. Многа часу траціцца на разважанні.

◊

• Без разважання (разм.) — адразу, доўга не думаючы.

разважаць, ✂; незак.

1. Мысліць, рабіць вывады.

   • Умець р.

2. Паслядоўна выкладаць свае думкі наконт чаго-н.; весці гутарку.

   • Р. аб ролі мастацтва.