разбэсціцца, ; зак.

  1. Маральна распусціцца, прывучыцца да дрэнных звычак.

  2. Стаць непаслухмяным, разбалавацца, раздурэць.

    • Дзеці зусім разбэсціліся.

|| незак. разбэшчвацца, .

|| наз. разбэшчванне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)