разбэсціць, ; зак.

  1. Маральна распусціць, прывучыць да дрэнных звычак.

  2. Разбалаваць, раздурыць.

    • Р. дзіця.

|| незак. разбэшчваць, .

|| наз. разбэшчванне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)