Verbum

кухан, ✂, м.

Невялікі круглы праснак у выглядзе піражка з паглыбленнем у сярэдзіне, куды клалі цыбулю, сыпалі мак.

|| прым. куханны, ✂.

кухар, ✂, м.

Той, хто гатуе стравы; повар.

|| прым. кухарскі, ✂.

кухарка, ✂, ж.

Работніца на кухні, якая гатуе стравы; паварыха.

|| прым. кухарскі, ✂.

кухарыць, ✂; незак.

Гатаваць стравы; быць кухарам, кухаркай.

кухня, ✂, ж.

1. Асобнае памяшканне з печчу, плітой для прыгатавання ежы, а таксама камплект мэблі для такога памяшкання.

2. Падбор страў.

   • Беларуская к.

3. перан., Махінацыі, інтрыгі, а таксама ўвогуле скрыты, закулісны бок якой-н. дзейнасці.

◊

• Малочная кухня — установа, якая гатуе сумесь розных адвараў з малаком для грудных дзяцей.

|| памянш. куханька, ✂.

|| прым. кухонны, ✂.

кухталь, ✂, м. (разм.).

Удар кулаком.

• Даць кухталя.

куцця, ✂, ж.

1. Урачыстая вячэра напярэдадні Каляд, новага года, якая суправаджаецца варажбою, а таксама дзень, у які адбываецца гэта ўрачыстасць.

2. Каша з цэлага абтоўчанага ячменю як традыцыйная абрадавая яда.

○

• Багатая (шчодрая) куцця — гатавалася перад Новым годам; імкнуліся, каб вячэра была мясной, багатай, тады ўвесь год будзе багаты.

• Посная (галодная) куцця — гатавалася напярэдадні Каляд без мяса і жывёльнага тлушчу.

куча, ✂, ж.

1. Вялікая колькасць чаго-н. сыпкага.

   • К. пяску.
   • Згрэбці лісце ў кучу.

2. Гурт жывёл.

   • Авечкі збіліся ў кучу.

3. Мноства чаго-н., вялікая колькасць (разм.).

   • К. кніг.
   • К. грошай (перан.).

|| памянш. кучка, ✂.

кучавы, ✂:

• кучавыя воблакі — воблакі ў выглядзе густых белых клубоў.

кучаравісты, ✂.

Які кучаравіцца, выглядае кучаравым.

• К. чуб.

|| наз. кучаравістасць, ✂.