Verbum

часціць, ✂; незак. (разм.).

Вельмі часта (часцей, чым трэба) выконваць якія-н. дзеянні, рухі і пад.

часць, ✂, ж.

1. Доля, пай, частка, якія належаць каму-н.

   • Трэцюю ч. зямлі бацька адпісаў малодшаму сыну.

2. Асобная самастойная вайсковая адзінка.

   • Камандзір танкавай часці.

3. Галіна якой-н. дзейнасці; спецыяльнасць (разм.).

   • Пайсці па фінансавай часці.
   • Гэта не па маёй часці.

часцяком, прысл. (разм.).

Даволі часта.

• Ён ч. бывае ў нас.

чатырнаццацігадовы, ✂.

1. Узростам у чатырнаццаць гадоў.

   • Ч. хлопец.

2. Працягласцю ў чатырнаццаць гадоў.

   • Ч. перыяд.

чатырнаццаць, ліч.

Лік, лічба і колькасць 14.

|| парадкавы ліч. чатырнаццаты, ✂.

чатырох...

Першая частка складаных слоў са знач.:

• 1) які змяшчае чатыры якія-н. адзінкі, які складаецца з чатырох адзінак, напр. чатырохактовы, чатырохбальны, чатырохгалосы, чатырохгранны, чатырохдзённы, чатырохмесны, чатырохструнны, чатырохсутачны;
• 2) які мае адносіны да чатырох, напр. чатырохгадзінны (поезд).

чатырохактовы, ✂.

Які складаецца з чатырох актаў.

• Чатырохактовая п’еса.

чатырохбальны, ✂.

Сілаю ў чатыры балы.

• Ч. шторм.

чатырохвугольнік, ✂, м.

Геаметрычная фігура, абмежаваная замкнутай ломанай лініяй, звёны якой утвараюць чатыры вуглы.

чатырохвугольны, ✂.

У форме чатырохвугольніка, які мае чатыры вуглы.

• Чатырохвугольная пляцоўка.