чатырохвугольнік, , м.

Геаметрычная фігура, абмежаваная замкнутай ломанай лініяй, звёны якой утвараюць чатыры вуглы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)