Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

няспынны, .

  1. Такі, што адбываецца бесперастанку, не спыняецца.

    • Няспыннае цячэнне ракі.
  2. Які рухаецца суцэльнай паласой.

    • Няспыннае людское мора.

|| наз. няспыннасць, .

нястача, , ж.

  1. Адсутнасць каго-, чаго-н. у неабходнай колькасці; недахоп.

    • Н. рабочых.
  2. Выяўленая пры праверцы чаго-н. недастача грашовых, матэрыяльных сродкаў, тавараў і пад.

    • Пакрыць нястачу тэрмінова.
  3. Адсутнасць сродкаў для існавання; беднасць.

    • Прыціснутыя нястачаю, людзі шукалі пабочных заробкаў.

нястомны, .

  1. Які не ведае стомы; настойлівы, упарты.

    • Н. працаўнік.
    • Н. ў пошуках ісціны.
  2. Неаслабны, пастаянны.

    • Н. гоман птушак.

|| наз. нястомнасць, .

нястрыманы, .

  1. Які не можа валодаць сабой, стрымлівацца.

    • Н. чалавек.
  2. Якога немагчыма стрымаць.

    • Нястрыманая сіла.
    • Н. смех.

|| наз. нястрыманасць, .

нястрымны, .

  1. Якога немагчыма стрымаць, утрымаць.

    • Нястрымныя рыданні.
  2. Незвычайна моцны ў сваім праяўленні.

    • Нястрымнае жаданне працаваць.
  3. Такі, што цяжка вытрымаць; нясцерпны, невыносны.

    • Н. боль.

|| наз. нястрымнасць, .

нясун, , м. (разм.).

Той, хто нясе з сабою што-н. з вытворчасці, з месца працы.

  • Барацьба з несунамі.

нясушка, , ж. (разм.).

Курыца, якая нясе яйкі.

нясцерпны, .

Такі, які цяжка, нельга цярпець, невыносны.

  • Нясцерпная спёка.
  • Нясцерпна (прысл.) баліць зуб.

|| наз. нясцерпнасць, .

нятленны, , ж. (высок.).

  1. Які не паддаецца гніенню, тленню (уст.).

    • Нятленныя мошчы.
  2. перан. Які ніколі не знікае; вечны.

    • Н. помнік гісторыі.

|| наз. нятленнасць, .

няўвага, , ж.

  1. Рассеянасць; адсутнасць або недахоп увагі.

    • Н. вучняў на ўроку.
  2. Непавага, раўнадушнасць.

    • Н. да старэйшых.