Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

крах, , м.

  1. Разарэнне, банкруцтва.

    • К. банка.
  2. перан. Правал, поўная няўдача.

    • Пацярпець к.

крахтаць, і крактаць, , незак.

Утвараць міжвольна ціхія, адрывістыя гукі, стогны (ад болю, пры няёмкім становішчы і пад.).

|| аднакр. крахтануць, і крактануць, .

|| наз. крахтанне, і крактанне, .

крацісты, .

  1. Які ўяўляе сабой краты.

    • Крацістая агароджа.
  2. З кратамі.

    • Крацістае акно.

крачка, , ж.

Вадаплаўная птушка сямейства чаек, водзіцца па адложыстых узбярэжжах рэк, азёр і харчуецца рыбай.

краявід, , м.

  1. Агульны выгляд якой-н. мясцовасці.

    • Краявіды Полаччыны.
  2. Малюнак, карціна, якая адлюстроўвае віды прыроды, а таксама апісанне прыроды ў літаратурных творах.

    • Краявіды ў творах Я.Коласа.

краязнавец, , м.

Чалавек, які займаецца вывучэннем свайго краю, краязнаўствам.

краязнаўства, , н.

Вывучэнне асобных мясцовасцей краіны з пункту гледжання іх геаграфічных, культурна-гістарычных, эканамічных, этнаграфічных асаблівасцей.

|| прым. краязнаўчы, .

  • К. музей.

крова...

Першая частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову кроў, напр. кроваачышчальны, кровазварот, кровапапаўненне.

кровазварот, , м.

Бесперапынны рух крыві па сасудах крывяноснай сістэмы ў целе чалавека або жывёліны.

кровазліццё, , н.

Зліццё крыві з пашкоджаных сасудаў у органы і тканкі.

  • К. ў мозг.